Laatst kwam ik dit bordje tegen, tijdens een wandelcoaching. We bleven even stilstaan bij dit bordje, omdat het onze aandacht trok. Alleen dit bordje stond daar om duidelijk te maken dat het gebied daarachter kwetsbaar is. Waarom kwetsbaar? Geen idee. Vermoedelijk vanwege bijzondere plantjes, diertjes of wat dan ook. Verder niets om het gebied te beschermen, alleen dit bordje.
Waarom trok het onze aandacht? Omdat ons gesprek ging over kwetsbaar zijn. Waarom zijn we kwetsbaar? Geen idee. Vermoedelijk vanwege veel verdriet en pijn.
Maar wij dragen niet zo’n bordje met ons mee om duidelijk te maken dat achter je masker een kwetsbaar gebied ligt. Er is niets om onze kwetsbaarheid te beschermen.
De vraag is dan, ‘Wat is er voor nodig dat anderen niet over mij heen walsen, door mij heen walsen?’.Heeft het te maken met grenzen stellen? Heeft het te maken met mezelf weerbaarder te maken? Daar zit vooral dualiteit in; ik tegen die anderen.
Hoe kan ik blijven met de pijn, met het verdriet? Hoe bescherm ik mij tegen het betreden van mijn kwetsbare gebied?
Wat ons opviel aan het bordje, is dat er staat ‘Geen toegang’ en niet ‘Verboden toegang’. Zit daar dan het nuance-verschil in? Verboden toegang heeft iets van ‘ik wil jou hier niet in hebben!’, ‘ik sluit jou/iedereen buiten’.Geen toegang heeft meer iets van ‘ik weet dat dit deel van mij kwetsbaar is, en ik vraag je om daaruit te blijven, omdat ik bang ben, nog niet sterk genoeg.’ Dit vraagt meer om respect ervoor te hebben.
Dit was weer een mooie metafoor in de natuur, waar de client weer even mee vooruit kan. Kan oefenen in de dagelijkse praktijk.
Bij Praktijk Krachtstroom heb je meerdere mogelijkheden om begeleiding of coaching te krijgen, individueel en in groepen. Een gesprek, workshop of een diepgaand traject. Maak nu een afspraak om jouw thema’s aan te pakken.